Παρασκευή 3 Ιουλίου 2015

ειμαι ενα απλο ψιτ

Για να φτασω, ιδεολογικά, απο κει που ημουν σε αυτο που ειμαι σημερα εχω κανει πολυ μεγαλο αγωνα.
Ημουν ενας καραδεξιος με ολες τις προδιαγραφές να ειμαι σημερα χρυσαυγιτης .
Και τώρα ακουμπω με το ενα χερι την αναρχία υπερασπιζοντας της οσο μπορω και πνευματικά και σωματικά.
Ευτύχησα να μην εχω κανέναν μεντορα σ αυτη την αλλαγή, ετσι η πορεία μου ειναι συνειδητή. 
Σαν δεξιός εμαθα να μισω τους αριστερούς, σαν αριστερος να συμπαθήσω τους ακροαριστερους, σαν ακροαριστερος να μισήσω τους δεξιους χλευάζοντας την αριστερα συμπαθώντας τους ανένταχτους και σαν ανένταχτος ( που ακομα εκει θεωρω πως ανήκει ενα μεγαλο κομμάτι μου ) να ερωτευθώ  τους αναρχικούς.
Μακαρι να μπορουσα να με αποκαλώ αναρχικο, τα κατάλοιπα ομως ολων αυτών των ''σταθμων'' σ αυτη τη πορεία μερικες φορες ειναι πολυ πιο δυνατά απο μενα.
Θεωρώ οτι ειμαι πολυ ατομιστής για να χαρακτηριστώ αναρχικός και πολυ ουτοπιστής για να χαρακτηριστώ αριστερος.
Μάλλον ειμαι ενα απλο ψιτ... σαν αυτο που το ''ψιτ'' που ειπε η 17Ν στον μπατσο του ΑΤ Βυρωνα.