Σάββατο 13 Απριλίου 2013

η διαφορα Κατιδη και Ρομπι Φαουλερ


η διαφορα Κατιδη και Ρομπι Φαουλερ

Ρόμπι Φάουλερ, ο στράικερ της Λίβερπουλ και της Εθνικής Αγγλίας, στο ματς - φωτιά της Δευτέρας 24 Μαρτίου, για την Πρέμιερ Λιγκ με την Αρσεναλ. Ο κερδισμένος πάει για πρωτάθλημα, ο χαμένος πάει σπίτι του. Σκορ 1-1 και το χρονόμετρο δείχνει το 65ο λεπτό. Ο Φάουλερ με την μπάλα, ο Ντέιβιντ Σίμαν, ο τερματοφύλακας της Αρσεναλ «βουτάει» στα πόδια του, σαν να τον ανατρέπει. Σφύριγμα, ο διαιτητής δείχνει τη λευκή βούλα .Η απευθείας μετάδοση του Supersport να μοιάζει σαν μαγική εικόνα. Ακόμη και στις επαναλήψεις, στα δελτία των 8.00 μ.μ., φαινόταν απίστευτο. Και όμως το έκανε! Σ' ένα φλας ειλικρίνειας, ο Φάουλερ πήγε να χαρίσει όλη τη χρονιά στην Αρσεναλ. Το είδαμε. Να γυρίζει στον διαιτητή: «Οχι! Οχι! Δε με άγγιξε!». Να ορμάει στις κάμερες: «Δεν είναι πέναλτι! Ο διαιτητής ξεγελάστηκε!». Να κουνάει τα χέρια οργισμένος: «Οχι!». Και ο διαιτητής στήλη άλατος. Ποιος να του το έλεγε; Στη σχολή διαιτησίας δεν τον δίδαξαν κάτι τέτοιο ­ ποιοι κανονισμοί προβλέπουν «διαμαρτυρία παίκτου που κερδίζει πέναλτι»; Οι παίκτες της Αρσεναλ μάλιστα. Ας ουρλιάζουν, ας ωρύονται. Αλλά ο Φάουλερ;
ο πάγιος εκτελεστής της Λίβερπουλ είναι... ο Φάουλερ! Η ειλικρίνειά του στα ένδεκα βήματα. Παίρνει λίγη φόρα, πλησιάζει την μπάλα, πιάνει ένα πλασέ σχεδόν παιδικό σαν να ήθελε να το χάσει. Η μπάλα φεύγει χλιαρά, και, ω του θαύματος, ο Σίμαν αποκρούει!
τον Μάρτιο του 1997.
Η Λίβερπουλ υποδεχόταν τη νορβηγική Μπραν για το Κύπελλο Κυπελλούχων και ο Φάουλερ θεώρησε πως δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερη ευκαιρία για να δείξει την αλληλεγγύη του για λιμενεργάτες της πόλης, που πρόσφατα είχαν χάσει τη δουλειά τους.
"Υποστήριξη στους 500 απολυμένους λιμενεργάτες" έγραφε το μήνυμα στη φανέλα του Φάουλερ, με την UEFA να τον τιμωρεί με ένα πρόστιμο 2.000 ελβετικών φράγκων (κάπου 1400 λίρες για εκείνη την εποχή) για την "επαναστατική" συμπεριφορά του.
καταλαβες ή όχι ?

Τρίτη 9 Απριλίου 2013

και μετα σου λενε οτι ζουμε σε αλλους κοσμους....

εσυ ξυπνας ολοφρεσκος κατω από το παπλωματακι σου
εγω ξυπναω με ικτερο
εσυ πινεις το καφεδακι σου από την λατρεμένη Tassimo μηχανή σου
εγω χτυπαω προχειρα με ένα κουταλι ένα φραπε για να κατέβουν  πιο ευκολα τα πρωτα γαμημένα τσιγαρα της ημερας..
εσυ φορας το τουπε σου , το γυαλιστερό αμαξακι σου και κουρνιαζεις απλωμένος στο Καφε ολο μαγκια – κλανια
εγω ντύνομαι σαραβαλος και βγαίνω
εσυ το βραδυ θα σενιαριστείς θα πας για φαι και ποτο ετοιμος να υποδεχτεί το κρεβατι σου ενα ακομα υπέροχο γαμησι 
εγω δεν προλαβαίνω .. εχω να ετοιμασω το σπρεϊ , το πανο , το κουρασμένο μου δερμα και να περιμενω ποτε σκατα θα γαμησεις και θα κοιμηθεις για να βγω εγω...
αν τυχει , που σιγουρα θα τυχει να συναντηθουμε , σε αναγνωριζω αμεσως... εισαι απο εκεινους που τρωνε - πινουν και γαμουν τη ζωη μου
κυκλοφορείς με φασκιωμένες πουτανες στιγμες που τις λες ζωη
κυκλοφορώ για να δω την αηδία σου οταν νανουρίζω αδεσποτα σκυλια
και εσυ με αναγνωρίζεις ... οταν τραγουδας σαν μαλακας παπαριες μεσα απο το παράθυρο του αυτοκινήτου σου , ειμαι ο εγω αυτος απεναντι που σε γαμωσταυριζει...
φορας κατι ανάπηρα φορεματα ή σαλιωμένα κουστουμάκια και υποκλίνεσαι στη κωλομπαρου αφεντικίνα σου απαντώντας '' εννοειται΄΄ σε οτι σκατα σου πει
εγω δε θα πω τιποτα στο αφεντικο μου ... απλα θα κατεβω στην απεργία
εσυ θα δεις μετα απο την τι βι σου τα επεισόδια , αφου πρωτα ψαξεις στο youtoube αν ο Παντελιδης εβγαλε κανα καινουριο θούριο
εγω , αν δουλεψει καλα η μασκα, θα παθω καρκινο πιο αργα απ οτι θελουν οι μπάτσοι αλλα σιγουρα πιο νωρις απο σενα 
κι αν ποτε κατσουμε στι ιδιο τραπεζι ...εσυ θα λες με στόμφο ποιητή φτηνές παροιμίες και εγω θα σου απαγγέλλω μπινελίκια
εσυ θα μιλας δυνατα για την ολη κατασταση και εγω θα σου λεω ψιθυριστά ''ζητω οι κραυγες''

εσυ παντα θα εισαι ο κυριος ... και εγω παντα ο καριόλης

και μετα σου λενε οτι ζουμε σε αλλους κοσμους....