Έχουμε φτασει σε μια στιγμή οπου κανενας δεν αντιστέκεται … ολοι εχουν κατεβάσει τα βρακια τους ( όχι μονό το βλέμμα τους )..
Όμως η χθεσινή πορεία μου απέδειξε ότι δεν είναι ολοι ετσι .
Όταν άρχισε να πέφτει αυτή η ριμάδα η βροχη και ειδα όλα αυτά τα πιτσιρίκια να μην κούνιουνται απ τη θέση τους , να σηκώνουν τη γροθιά τους και να φωνάζουν
ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ
(λες και το ελεγαν στο θεο ) τοτε εγω ο 40αρης εγινα πολύ – πολύ μικρος…
Τελικά αξίζει ( εστω και σαν καβάτζα – σαν εφεδρεία) να είσαι μαζι τους στους δρόμους.
Κι ας μην αντεχεις το περπάτημα ( όπως κάποτε) , τη βροχή , τα δακρυγόνα, το φοβο μη σε πιάσουν γιατι εχεις αφήσει 2 -3 παιδιά στο σπίτι ή αν θα αντέξεις την άλλη μέρα να ξυπνήσεις 6 η ωρα το πρωί για να πας στη δουλειά…
Είστε ωραίοι τύποι…
Καιμε τη βροχή θα κάνουμε πορεία
ΑπάντησηΔιαγραφήμπάτσοι θα σκευρώσετε από την υγρασία
Αγαπητέ ζερνταμερί, ο μόνος τρόπος να μη φοβάσαι οτι θα σε περιμένουν τα παιδιά σου στο σπίτι, είναι να τα έχεις μαζί σου στο δρόμο
( λέω η μη μάνα )
Καλησπέπες